Świadczenia wychowawcze przyznawane są na warunkach określonych w ustawie z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci.
Świadczenie wychowawcze ma na celu częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym z opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.
Prawo do świadczenie wychowawczego przysługuje matce, ojcu, opiekunowi faktycznemu dziecka albo opiekunowi prawnemu dziecka.
Świadczenie wychowawcze wypłacane jest w kwocie 500,00 zł na dziecko.
W przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia wychowawczego ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego za dany miesiąc świadczenia wychowawczego. W przypadku urodzenia dziecka lub ukończenia przez dziecko 18. roku życia w trakcie miesiąca wysokość świadczenia wychowawczego jest ustalana proporcjonalnie do liczby dni, w których świadczenie wychowawcze przysługuje.
Oznacza to znaczne uproszczenie formularza wniosku oraz całej procedury ustalenia prawa do świadczenia. Rodzice nie będą już musieli przedkładać w Urzędzie dokumentów dotyczących sytuacji dochodowej ani informować Urząd o zmianach w zatrudnieniu.
WAŻNE: wystarczy złożyć jeden wniosek na wszystkie dzieci (zarówno na dziecko, na które jest przyznane świadczenie wychowawcze do 30 września 2019 r., jak i na dziecko/dzieci, na które świadczenie nie jest jeszcze pobierane).
W przypadku dzieci, na które aktualnie jest przyznane świadczenie – w nowym okresie 500+ będzie ustalane na okres od 1 października 2019 r. do 31 maja 2021 r.
W przypadku dzieci, na które aktualnie NIE jest przyznane świadczenie – w nowym okresie 500+ będzie ustalane na okres od 1 lipca 2019 r. do 31 maja 2021 r. (jeśli Wnioskodawca zdąży ze złożeniem wniosku do końca września 2019 r.; jeśli nie – świadczenie będzie przyznawane od miesiąca złożenia wniosku – poza wyjątkami, które przewiduje ustawa).
Do tej pory rodzice nowonarodzonego dziecka musieli złożyć wniosek jeszcze w tym samym miesiącu, by nie stracić świadczenia przysługującego od dnia narodzin dziecka. Obecnie będą mieli 3 miesiące na złożenie wniosku, by pieniądze nie przepadły.
Świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli:
dziecko pozostaje w związku małżeńskim;
dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej;
pełnoletnie dziecko ma ustalone prawo do świadczenia wychowawczego na własne dziecko;
członkowi rodziny przysługuje za granicą na dziecko świadczenie o podobnym charakterze do świadczenia wychowawczego, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.
Koordynacja systemów zabezpieczenia:
W przypadku gdy członek rodziny, rodzic dziecka przebywają poza granicami RP w państwie, w którym mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego należy złożyć oświadczenie dotyczące ustalenia państwa właściwego do wypłaty świadczeń.
W przypadku, gdy będzie zachodziło uzasadnione podejrzenie, że wypłacane pieniądze są marnotrawione lub wydatkowane niezgodnie z przeznaczeniem przez osobę pobierającą, wówczas może zostać podjęta decyzja o przekazywaniu świadczenia w całość lub części w formie rzeczowej.
W przypadku wystąpienia zmian mających wpływ na prawo do świadczenia wychowawczego osoba otrzymująca świadczenie wychowawcze jest obowiązana do niezwłocznego powiadomienia o tym organu właściwego wypłacającego to świadczenie.
Osoba, która pobrała nienależnie świadczenie wychowawcze, jest obowiązana do jego zwrotu.
Nienależnie pobrane świadczenie wychowawcze podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
